Σειρά U.S. Air Force Century: F-100, F-101, F-102, F-104, F-105 και F-106
ο Σειρά Century ήταν μια ομάδα στρατιωτικών μαχητικών και αναχαιτιστικών αεροσκαφών των ΗΠΑ από το F-100 έως το F-106. Η σειρά περιελάμβανε τα πρώτα επιτυχημένα σχέδια υπερηχητικών αεροσκαφών στην υπηρεσία της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών και παρέμεινε σε ενεργό υπηρεσία στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 με την Εφεδρεία της Πολεμικής Αεροπορίας και την Εθνοφρουρά της Αεροπορίας.
Τα αεροσκάφη της σειράς Century αντιπροσώπευαν ένα μείγμα μαχητικών-βομβαρδιστικών (F-100, F-101A, F-105) και καθαρών αναχαιτιστών (F-101B, F-102, F-104, F-106).
| Η πρώιμη «Σειρά του αιώνα» των μαχητικών και αναχαιτιστών της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών Αριστερόστροφα από κάτω: F-104, F-100, F-102, F-101, F-105 ... και το F-106 προστέθηκε αργότερα |
 |
| Αεροσκάφος της USAF 'Century Series' σε πτήση F-100 (κάτω), F-104 (αριστερά), F-101 (πάνω) και F-102 (δεξιά) |
 |
F-100 Super Sabre
 F-100 Super Sabre S/N 63748, Buzz Number FW-748 |
ο F-100 Super Sabre ήταν το πρώτο μέλος της «Σειράς Αιώνας», ενός υπερηχητικού αεροσκάφους με σαρωτική πτέρυγα που υπηρέτησε στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ από το 1954 έως το 1971. Παρέμεινε ενεργό στην Εθνοφρουρά της Αεροπορίας μέχρι το 1979.
Το F-100 ήταν το πρώτο μαχητικό αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας ικανό να έχει υπερηχητική ταχύτητα σε επίπεδη πτήση. Εκτός από τον οπλισμό πυρηνικής βόμβας και τα τέσσερα πυροβόλα των 20 χιλιοστών, το Super Sabre θα μπορούσε να εξοπλιστεί για να εκτοξεύει πυραύλους και πυραύλους, συμπεριλαμβανομένου του GAR-8 Sidewinder που αναζητά θερμότητα. Το F-100 είχε ανώτατο όριο υπηρεσίας πάνω από 50.000 πόδια και εμβέλεια άνω των 1.000 μιλίων.
Διαβάστε περισσότερα για το North American Aviation F-100 Super Sabre
| Βόρεια Αμερική F-100A Super Sabre 53537, Buzz Number FW-537 |
 |
F-101 Voodoo Fighter
 |
ο McDonnell F-101 Voodoo ήταν ένα υπερηχητικό μαχητικό αεροπλάνο που σχεδιάστηκε για να συνοδεύει βομβαρδιστικά και να χρησιμεύει ως μαχητικό βομβαρδιστικό, αναχαιτιστικό παντός καιρού και φωτογραφικό αεροσκάφος αναγνώρισης. Χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων της Κούβας και κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ.
Τα Voodoo σχεδιάστηκαν ως μαχητικά μεγάλου βεληνεκούς, twinjet για να συνοδεύουν βομβαρδιστικά, να επιτίθενται σε μακρινούς στόχους και να παρέχουν στενή υποστήριξη στα χερσαία στρατεύματα. Οι εκδόσεις μαχητών επίθεσης, αναχαιτιστών και αναγνώρισης εξυπηρετήθηκαν με τις Στρατηγικές Διοικήσεις Αεροπορίας, Αεράμυνας και Τακτικής Αεροπορίας της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και στον Καναδά.
Το F-101 έκανε την πρώτη του πτήση στις 29 Σεπτεμβρίου 1954. Το πρώτο F-101A παραγωγής τέθηκε σε λειτουργία τον Μάιο του 1957, ακολουθούμενο από το F-101C τον Σεπτέμβριο του 1957 και το F-101B τον Ιανουάριο του 1959.
Συνολικά κατασκευάστηκαν 807 αεροσκάφη F-101. Το τελευταίο Voodoo αποσύρθηκε το 1986.
Διαβάστε περισσότερα για το McDonnell F-101 Voodoo
| F-101 Voodoo, S/N 90418, που εκτίθεται στο March Field Air Museum στην Καλιφόρνια |
 |
F-102 Delta Dagger
 |
Αντιμέτωπη με τη νέα απειλή μιας σοβιετικής επίθεσης βομβαρδιστικών μεγάλης εμβέλειας με στόχο αμερικανικό έδαφος, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ ζήτησε σχεδιαστικές προτάσεις από κατασκευαστές αεροσκαφών για έναν υπερηχητικό αναχαιτιστή.
Το πρόγραμμα «1954 Interceptor» προσδιόρισε ένα αεροσκάφος ικανό να φτάσει σε ύψος 50.000 ποδιών σε τέσσερα λεπτά και θα μπορούσε να είναι σε υπηρεσία μέχρι το 1954.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 1951 η πρόταση του Convair, το YF-102A, επιλέχθηκε από την Πολεμική Αεροπορία.
Βασισμένο στο πρώτο αεροσκάφος με πτερύγια δέλτα με κινητήρα, το XF-92A , το Delta Dagger έγινε το πρώτο αναχαιτιστή παντός καιρού ικανό για υπερηχητικές ταχύτητες σε οριζόντια πτήση και το πρώτο αεροσκάφος σχεδιασμένο με οπλισμό εξ ολοκλήρου πυραύλων.
Διαβάστε περισσότερα για το Convair F-102 Delta Dagger
| Convair F-102 Delta Dagger S/N 56-1393, Buzz Number FC-393 |
 |
F-104 Starfighter
Ο σχεδιασμός του F-104 ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1952, ως αποτέλεσμα της απαίτησης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ για ένα ανώτερο μαχητικό αεροπλάνο ημέρας. Η Πολεμική Αεροπορία επέλεξε τη λύση της Lockheed, την Starfighter .
 |
Το αεροσκάφος πήρε γρήγορα το παρατσούκλι «ο πύραυλος με έναν άνδρα μέσα», καθώς η μακριά, λεπτή άτρακτος και τα στιβαρά φτερά του έμοιαζαν περισσότερο με πύραυλο παρά με συμβατικό αεροσκάφος. Το F-104 ήταν το πρώτο αναχαιτιστικό σε υπηρεσία που μπορούσε να πετάξει με σταθερές ταχύτητες πάνω από 2 Mach (διπλάσια ταχύτητα του ήχου).
Ο σχεδιασμός του Starfighter ήταν ριζοσπαστικός για την εποχή του, καθώς ήταν ένα μικρό αεροσκάφος με ίσια φτερά, ενώ τα περισσότερα σύγχρονα σχέδια ήταν πολύ μεγαλύτερα και διέθεταν σπασμένα φτερά.
Οι πρώτες παραδόσεις F-104A πραγματοποιήθηκαν στις 26 Ιανουαρίου 1958. Τα αεροπλάνα παραδόθηκαν στην 83d Μοίρα Μαχητών-Αναχαιτιστών στην αεροπορική βάση Hamilton της Καλιφόρνια. Λίγο αργότερα, πιλότοι αυτής της μοίρας σημείωσαν νέα παγκόσμια ρεκόρ ταχύτητας και υψομέτρου.
Διαβάστε περισσότερα για το Lockheed F-104 Starfighter
| Lockheed F-104 Starfighter στο Historic Aviation Memorial Museum στο Tyler, Τέξας |
 |
F-105 Thunderchief
 |
ο Convair F-106 Delta Dart ήταν ένα υπερηχητικό μαχητικό-βομβαρδιστικό ικανό να έχει ταχύτητες Mach-2. Το αεροσκάφος ήταν αρχικά ένα εσωτερικό έργο της Δημοκρατίας που σχεδιάστηκε για να αντικαταστήσει το RF-84F Thunderflash.
Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ ανέθεσε στη Δημοκρατία σύμβαση για 199 αεροσκάφη τον Σεπτέμβριο του 1952, αλλά αργότερα υποβάθμισε την παραγγελία σε μέγεθος. Κοντά στο τέλος του 1953, ολόκληρο το πρόγραμμα ακυρώθηκε από την Πολεμική Αεροπορία λόγω μιας σειράς καθυστερήσεων και αβεβαιοτήτων σχετικά με το αεροσκάφος.
Το 1954, έκανε άλλη μια παραγγελία και το πρωτότυπο YF-105A πέταξε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 1955. Το πρώτο F-105B παραγωγής έγινε αποδεκτό από την Πολεμική Αεροπορία τον Μάιο του 1957.
Τον Ιούνιο του 1957 η Republic Aviation ζήτησε να ονομαστεί το F-105 Thunderchief , συνεχίζοντας την ακολουθία των αεροσκαφών της εταιρείας με το όνομα Thunder, π.χ. P-47 Thunderbolt , F-84 Thunderjet , και F-84F Thunderstreak .
Διαβάστε περισσότερα για το Republic Aviation F-105 Thunderchief
| F-105 Thunderchief, S/N 57-803, που εκτίθεται στο March Field Air Museum στην Καλιφόρνια |
 |
F-106 Delta Dart
 |
ο Convair F-106 Delta Dart ήταν το κύριο αεροσκάφος αναχαίτισης παντός καιρού για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1960 έως τη δεκαετία του 1980.
Το F-106 είχε οραματιστεί ως ένα εξειδικευμένο οπλισμένο αναχαιτιστή πυραύλων παντός καιρού για την κατάρριψη βομβαρδιστικών. Ο σχεδιασμός του εξελίχθηκε από το F-102 Delta Dagger , κατασκευάστηκε επίσης από την Convair.
Το πρώτο F-106A πέταξε στις 26 Δεκεμβρίου 1956 και οι παραδόσεις στην Πολεμική Αεροπορία ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1959. Η παραγωγή τελείωσε στα τέλη του 1960.
Διαβάστε περισσότερα για το Convair F-106 Delta Dart
| Convair F-106A Delta Dart S/N 59-0003 στο Tucson στο Pima Air & Space Museum |
 |
Άλλα αεροσκάφη F-1xx ... και μερικά αγνοούμενα
Ενώ η ονομασία «Σειρά αιώνα» αναφέρεται συνήθως μόνο στα F-100, F-101, F-102, F-104, F-105 και F-106, υπήρξαν άλλα αεροσκάφη στη σειρά «εκατό».
F-103
| |
Το Republic XF-103 (AP-57) σχεδιάστηκε για να είναι ένα ισχυρό αεροσκάφος αναχαίτισης με οπλισμό πυραύλων δέλτα, ικανό να καταστρέφει σοβιετικά βομβαρδιστικά ενώ πετούσε με ταχύτητες 3 Mach.
Ένα συμβόλαιο για τρία πρωτότυπα ανατέθηκε στη Δημοκρατία τον Ιούνιο του 1954. Παρά τη μακρά εξέλιξη, δεν προχώρησε ποτέ στο στάδιο της μακέτας και το έργο ακυρώθηκε τον Αύγουστο του 1957.
F-107
Το βορειοαμερικανικό F-107 βασίστηκε στο F-100 Super Sabre , και περιλάμβανε πολλές καινοτομίες και ριζικά χαρακτηριστικά σχεδιασμού, όπως οι εισαγωγές αέρα πάνω από την άτρακτο. Ο διαγωνισμός για αυτή τη γενιά αεροσκαφών κέρδισε τελικά η Δημοκρατία F-105 Thunderchief , και τα περισσότερα από τα πρωτότυπα F-107 τερμάτισαν τη ζωή τους ως δοκιμαστικά αεροσκάφη. Δεν ονομάστηκε ποτέ επίσημα από την Πολεμική Αεροπορία, ήταν γνωστό ως «Super Super Sabre» και «Ultra Sabre».
Κατασκευάστηκαν μόνο τρία πρωτότυπα. Το ένα εκτίθεται στο Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος Pima στο Tucson και ένα δεύτερο στο Εθνικό Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (δείτε φωτογραφίες παρακάτω).
Διαβάστε περισσότερα για το North American Aviation F-107A Ultra Sabre
F-107A στο Pima Air & Space Museum (Φωτογραφία προσωπικού)  | F-107A στο Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (Φωτογραφία προσωπικού)  |
F-108
Το North American Aviation XF-108 Rapier ήταν ένα προτεινόμενο αεροσκάφος αναχαίτισης μεγάλης εμβέλειας, υψηλής ταχύτητας που σχεδιάστηκε για να υπερασπιστεί τις ΗΠΑ από τα υπερηχητικά σοβιετικά στρατηγικά βομβαρδιστικά. Το αεροσκάφος με πτερύγια δέλτα προοριζόταν ως αντικατάσταση του Convair F-106 Delta Dart . Το αεροσκάφος θα είχε πλεύσει με ταχύτητες κοντά στα 3 Mach και ήταν εξοπλισμένο με ραντάρ και πυραύλους που προσφέρουν βεληνεκές εμπλοκής έως και 100 μίλια εναντίον στόχων μεγέθους βομβαρδιστικών.
Το πρόγραμμα F-108 μοιράστηκε την ανάπτυξη κινητήρα με το πρόγραμμα στρατηγικών βομβαρδιστικών XB-70 Valkyrie της Βόρειας Αμερικής, αλλά ακυρώθηκε το 1959 και δεν τέθηκε ποτέ στην παραγωγή.
F-109
| |
Η ονομασία «F-109» δεν δόθηκε ποτέ επίσημα σε κανένα πρόγραμμα μαχητικών. Αυτός ο χαρακτηρισμός αποδίδεται μερικές φορές στο έργο υπερηχητικού μαχητικού VTOL Bell Model D-188 στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Το «F-109» ζητήθηκε επίσης για τη διθέσια έκδοση αναχαιτιστή του F-101 Voodoo (αλλά στη συνέχεια είχε τον αριθμό F-101B).
F-110
Δύο F4H-1 του Ναυτικού των ΗΠΑ (BuNos 149405 και 149406) παραδόθηκαν στο Langley AFB στη Βιρτζίνια για αξιολόγηση για χρήση από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Ήταν βαμμένα με σήμανση USAF με την ονομασία «F-110A» να εμφανίζεται σε περίοπτη θέση στη μύτη.
Το F-110A Spectre ήταν στο στάδιο του πρωτοτύπου όταν άλλαξε η ονομασία σε F4C Phantom II . Το πρώτο USAF F4C παραγωγής (62-12199) πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση τον Μάιο του 1963.
F-111
| |
Το F-111 σχεδιάστηκε για να πληροί τις απαιτήσεις της Πολεμικής Αεροπορίας και του Ναυτικού των ΗΠΑ για ένα τακτικό μαχητικό βομβαρδιστικό. Η Πολεμική Αεροπορία αναζητούσε ένα λιγότερο ακριβό υποκατάστατο για το βομβαρδιστικό διείσδυσης Β-1 και έναν αντικαταστάτη για το Β-58 και το πρώιμο μοντέλο Β-52.
Ήταν το πρώτο αεροσκάφος παραγωγής με swing-wing. Τα φτερά τοποθετούνται προς τα εμπρός όταν χρειάζεται περισσότερη ανύψωση, για απογειώσεις και προσγειώσεις ή πτήση χαμηλής ταχύτητας. Ανασύρονται για υψηλές ταχύτητες για τη μείωση της αεροδυναμικής αντίστασης στο αεροσκάφος.
Του USAF F-111A πέταξε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1964 και τα πρώτα μοντέλα παραγωγής παραδόθηκαν στην USAF το 1967. Ωστόσο, το Ναυτικό F-111B το πρόγραμμα ακυρώθηκε. Συνολικά, κατασκευάστηκαν 566 F-111 όλων των σειρών, 159 από αυτά ήταν F-111A.
The General Dynamics FB-111 ήταν το βομβαρδιστικό μέσου βεληνεκούς της SAC, ικανό να πετάει υπερηχητικές ταχύτητες στα 200 πόδια πάνω από το έδαφος και διπλάσια από την ταχύτητα του ήχου πάνω από 35.000 πόδια.
Διαβάστε περισσότερα για το General Dynamics FB-111 Aardvark
F-112 έως F-116
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ άρχισε να αποκτά σοβιετικά μαχητικά αεροσκάφη με σκοπό την αξιολόγηση και την εκπαίδευση αέρος-αέρος μάχης. Η απόκτηση και η χρήση αυτών των αεροσκαφών ήταν άκρως μυστική και οι επιχειρήσεις πραγματοποιήθηκαν από τη δοκιμαστική εγκατάσταση στη λίμνη Groom, στη Νεβάδα (Περιοχή 51).
| |
Θεωρείται ότι αυτά τα σοβιετικά μαχητικά που αποκτήθηκαν από τις ΗΠΑ έλαβαν αριθμούς σειράς F-xxx για την αξιολόγησή τους από πιλότους των ΗΠΑ.
F-117
Το Lockheed F-117 Nighthawk είναι ένα μονοθέσιο, δικινητήριο stealth επιθετικό αεροσκάφος που αναπτύχθηκε από το μυστικό τμήμα Skunk Works της Lockheed και λειτουργεί από την Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών (USAF). Ήταν το πρώτο επιχειρησιακό αεροσκάφος που σχεδιάστηκε γύρω από την τεχνολογία stealth.
Το αεροσκάφος πέτυχε την αρχική επιχειρησιακή ικανότητα το 1983, αλλά κρατήθηκε υπό την αυστηρότερη μυστικότητα για πολλά χρόνια. Μόλις το 1988 αναγνωρίστηκε δημόσια το πρόγραμμα και μόλις το 1990 έκανε την πρώτη επίσημη δημόσια εμφάνισή του.
Κατασκευάστηκαν συνολικά 64 F-117, 59 εκδόσεις παραγωγής και 5 πρωτότυπα.
Διαβάστε περισσότερα για το Lockheed F-117 Nighthawk