Βομβαρδιστικά της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σχεδιασμός, ανάπτυξη, παραγωγή, πολεμική δράση και φωτογραφίες

Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατασκεύασαν περίπου 300.000 στρατιωτικά αεροσκάφη λίγο πριν και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Σε αυτόν τον αριθμό περιλαμβάνονται μεγάλες ποσότητες πολυάριθμων βομβαρδιστικών αεροσκαφών. Η παραγωγή ανήλθε σε 97.810 βομβαρδιστικά.

Παρακάτω παρουσιάζονται τα κυρίαρχα στρατιωτικά βομβαρδιστικά που χρησιμοποιήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.

B-17 Flying Fortress

Το Boeing B-17 Flying Fortress Το τετρακινητήριο βαρύ βομβαρδιστικό είναι ένα από τα πιο διάσημα και επιτυχημένα αεροπλάνα που κατασκευάστηκαν ποτέ. Το B-17 έλαβε το όνομα «Ιπτάμενο Φρούριο» από έναν δημοσιογράφο ειδήσεων του Σιάτλ που σχολίασε την αμυντική του δύναμη πυρός και είπε «Είναι ένα Ιπτάμενο Φρούριο».

Η αρχική πρόθεση για το B-17 ήταν η προστασία της ηπειρωτικής χώρας των ΗΠΑ από τους στόλους εισβολής. Το 1934, η Boeing Aircraft Company του Σιάτλ της Ουάσιγκτον, ξεκίνησε την κατασκευή ενός τετρακινητήριου βαρέως βομβαρδιστικού. Γνωστός ως Boeing Model 299 , πέταξε για πρώτη φορά στις 28 Ιουλίου 1935. Η παράδοση αυτών των πρώτων μοντέλων παραγωγής έγινε μεταξύ 11 Ιανουαρίου και 4 Αυγούστου 1937.

Τα B-17 υπηρέτησαν σε κάθε ζώνη μάχης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το αεροσκάφος είναι περισσότερο γνωστό για τους στρατηγικούς βομβαρδισμούς γερμανικών βιομηχανικών στόχων κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το B-17 πέταξε κυρίως εκτός Αγγλίας, εξοπλίζοντας 26 από τις 40 ομάδες βομβαρδισμού της 8ης Πολεμικής Αεροπορίας.

Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το B-17 καταργήθηκε γρήγορα από τη χρήση του ως βομβαρδιστικό και η Αεροπορία Στρατού απέσυρε το μεγαλύτερο μέρος του στόλου του. Η παραγωγή έληξε τον Μάιο του 1945 και ανήλθε συνολικά σε 12.731.

... σχετικά με το B-17, τις προδιαγραφές, την ιστορία, την παραγωγή, τους επιζώντες και τις φωτογραφίες του

Β-24 Απελευθερωτής

Κυκλοφορεί ένα νεόκτιστο B-24 Liberator στο εργοστάσιο Ford Willow Run

ο Ενοποιημένο B-24 Liberator ήταν ένα βαρύ βομβαρδιστικό με 4 κινητήρες, διπλής ουράς, σχεδιασμένο από την Consolidated Aircraft του Σαν Ντιέγκο. Η πρώτη πτήση του ήταν στις 29 Δεκεμβρίου 1939 και ξεκίνησε την υπηρεσία το 1941.

Το B-24 ήταν πιο μοντέρνο από το Boeing B-17 Flying Fortress, με υψηλότερη τελική ταχύτητα, μεγαλύτερη εμβέλεια, υψηλότερη οροφή και βαρύτερο φορτίο βόμβας. Αλλά το B-24 ήταν πιο δύσκολο να πετάξει, με βαριές δυνάμεις ελέγχου και φτωχά χαρακτηριστικά σχηματισμού-πτήσης. Η τοποθέτηση των δεξαμενών καυσίμων έκανε επίσης το αεροπλάνο επιρρεπές σε πυρκαγιά. Τα ψηλά φτερά που τοποθετούνται στην άτρακτο καθιστούσαν επίσης πιο δύσκολη την επιβίωση από προσγειώσεις σύγκρουσης στη γη ή στο νερό.

Συνολικά κατασκευάστηκαν 18.493 Liberators, περισσότερα από οποιοδήποτε άλλο αεροσκάφος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

ο Willow Run Το εργοστάσιο παραγωγής, που βρίσκεται μεταξύ Ypsilanti και Belleville, Michigan, κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου από την Ford Motor Company για τη μαζική παραγωγή του B-24 Liberator. Την 1η Οκτωβρίου 1942 ολοκληρώθηκε το πρώτο αεροπλάνο και βαφτίστηκε «Το Πνεύμα του Υψηλάντη».

Το αεροδρόμιο Willow Run, με έξι διαδρόμους για δοκιμή αεροπλάνων, ολοκληρώθηκε επίσης το 1942. Στο αποκορύφωμα της παραγωγής, η γραμμή συναρμολόγησης παρήγαγε ένα Liberator την ώρα. Στις 28 Ιουνίου 1945 η παραγωγή σταμάτησε, αφού είχαν κατασκευαστεί 8.685 αεροπλάνα.

... σχετικά με το B-24 Liberator, τις προδιαγραφές, την ιστορία, την παραγωγή, τα επιζώντα αεροσκάφη και τις φωτογραφίες του

Β-25 Μίτσελ

Μοντέλο πρώιμης παραγωγής του B-25

ο Β-25 Μίτσελ ήταν ένα δικινητήριο μεσαίο βομβαρδιστικό που χρησιμοποιήθηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και κατασκευάστηκε από την North American Aviation. Το B-25 ονομάστηκε προς τιμήν του πρωτοπόρου της στρατιωτικής αεροπορίας στρατηγό Billy Mitchell.

Το B-25 πέταξε για πρώτη φορά στις 19 Αυγούστου 1940 και το Αεροπορικό Σώμα Στρατού των ΗΠΑ δέχτηκε τα πρώτα πέντε B-25 τον Φεβρουάριο του 1941 .

Το B-25 είδε καθήκον σε κάθε περιοχή μάχης να πετάγεται από Ολλανδούς, Βρετανούς, Κινέζους, Ρώσους και Αυστραλούς εκτός από τις δυνάμεις των ΗΠΑ.

Αν και το B-25 προοριζόταν αρχικά για βομβαρδισμούς ισόπεδου από μεσαία υψόμετρα, χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στην περιοχή του Ειρηνικού για βομβαρδισμό ιαπωνικών αεροδρομίων από το επίπεδο των δέντρων και για βομβαρδισμό και παράλειψη εχθρικών πλοίων.

Το αεροπλάνο θυμάται καλά για τον ρόλο του στο Doolittle Raid , στις 18 Απριλίου 1942, η πρώτη αεροπορική επιδρομή από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να χτυπήσει την ιαπωνική πατρίδα κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.

Από τα 9.890 B-25 που κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, υπάρχουν περισσότερα από εκατό επιζώντα αεροσκάφη σε όλο τον κόσμο, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες.

... σχετικά με το B-25 Mitchell, τις προδιαγραφές, την ιστορία, την παραγωγή και τις φωτογραφίες του

B-26 Marauder

Martin B-26 Marauder σε πτήση

ο Martin B-26 Marauder ήταν ένα αμερικανικό δικινητήριο μεσαίο βομβαρδιστικό που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από την εταιρεία Glenn L. Martin. Το βομβαρδιστικό συναρμολογήθηκε σε εργοστάσια στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ και στην Ομάχα της Νεμπράσκα.

Το B-26 είδε εκτεταμένες υπηρεσίες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο Pacific Theatre στις αρχές του 1942, χρησιμοποιήθηκε επίσης στο Mediterranean Theatre και στη Δυτική Ευρώπη.

Συνολικά 5.288 Marauder κατασκευάστηκαν μεταξύ 1941 και 1945. Μετά την απόσυρση του Marauder, τα άσχετα Douglas A-26 Invader πήρε την ονομασία «B-26», που οδήγησε σε σύγχυση μεταξύ των δύο αεροσκαφών.

... σχετικά με το B-26 Marauder, τις προδιαγραφές, την ιστορία, την παραγωγή και τις φωτογραφίες του

B-29 Superfortress

Boeing B-29 «Enola Gay»

Η Boeing άρχισε να εργάζεται για ένα βομβαρδιστικό μεγάλης εμβέλειας υπό πίεση το 1938. Τον Δεκέμβριο του 1939, το Σώμα Αεροπορίας Στρατού εξέδωσε μια επίσημη προδιαγραφή για ένα λεγόμενο «υπερβομβαρδιστικό», ικανό να μεταφέρει 20.000 λίβρες βομβών σε στόχο 2.667 μίλια μακριά, με ταχύτητα των 400 mph.

Το B-29 διέθετε την πρώτη μύτη με πλήρη πίεση και το πιλοτήριο σε ένα βομβαρδιστικό, μια πίσω περιοχή για το πλήρωμα ήταν επίσης υπό πίεση. Δεδομένου ότι οι χώροι των βομβών δεν ήταν υπό πίεση, επινοήθηκε μια σήραγγα υπό πίεση για να συνδέει τις μπροστινές και πίσω περιοχές του πληρώματος. Ένας αναδιπλούμενος ουραίος προφυλακτήρας παρασχέθηκε για προστασία της ουράς κατά τις απογειώσεις και τις προσγειώσεις.

Σε καιρό πολέμου, το B-29 ήταν ικανό να πετάξει έως και 31.850 πόδια σε ταχύτητες 350 mph. Σχεδιασμένο ως ημερήσιο βομβαρδιστικό μεγάλου υψόμετρου, το B-29 εκτελούσε περισσότερες αποστολές νυχτερινών εμπρηστικών βομβαρδισμών σε χαμηλό υψόμετρο.

Το B-29 θυμάται συχνότερα από πολλούς για δύο αποστολές που πραγματοποιήθηκαν τον Αύγουστο του 1945, πάνω από τις ιαπωνικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι που οδήγησαν σε ένα γρήγορο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο συνταγματάρχης Tibbets πιλότουσε το B-29' Ενόλα Γκέι (Serial Number 44-86292) στις 6 Αυγούστου 1945, και πέταξε το 'Little Boy' πάνω από τη Χιροσίμα της Ιαπωνίας. Είχε δώσει το όνομα στο αεροπλάνο από τη μητέρα του, Enola Gay Tibbets. Το αεροπλάνο κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο του Glenn Martin στην Ομάχα της Νεμπράσκα.

Τρεις μέρες αργότερα το «Fat Man» έπεσε στο Ναγκασάκι από το B-29». Bockscar '.

Συνολικά 3.970 B-29 παραγωγής κατασκευάστηκαν σε διάφορα εργοστάσια στις Η.Π.Α.

... σχετικά με το B-29 Superfortress, τις προδιαγραφές, την ιστορία, την παραγωγή και τις φωτογραφίες του

B-32 Dominator

Ενοποιημένος B-32-1-CF Dominator (S/N 42-108471)

ο Ενοποιημένο B-32 Dominator ήταν ένα τετρακινητήριο βαρύ βομβαρδιστικό που παρήγγειλε η Πολεμική Αεροπορία Στρατού ταυτόχρονα με το Boeing B-29 Superfortress . Στην πραγματικότητα, το B-32 ήταν ένα αεροσκάφος επιστροφής σε περίπτωση που το σύνθετο, φορτωμένο με τεχνολογία B-29 δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες του ως το κορυφαίο βαρύ βομβαρδιστικό της χώρας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Το αρχικό σχέδιο του Dominator ήταν παρόμοιο με το υπάρχον βομβαρδιστικό της Consolidated, το Β-24 Απελευθερωτής , στο ότι χρησιμοποιούσε δίδυμα πτερύγια και ένα μεγάλο φτερό τύπου Davis, αλλά διέθετε μακρύτερη, πιο στρογγυλεμένη άτρακτο και στρογγυλεμένη μύτη.

Αν και το B-32 σχεδιάστηκε με τις ίδιες προδιαγραφές με το Boeing B-29, χρειάστηκε πολύ περισσότερη ανάπτυξη από την Consolidated για να πληροί τις προδιαγραφές της USAAF. Η πίεση και ο τηλεχειρισμός των πυργίσκων όπλων εγκαταλείφθηκαν και η ουρά τύπου B-24 με διπλό πηδάλιο αντικαταστάθηκε το 1944 από ένα πολύ μεγάλο μονό πτερύγιο και πηδάλιο τύπου B-29.

Στο τέλος, τα προβλήματα δοκιμών και παραγωγής του B-32 οδήγησαν σε περιορισμένη διαθεσιμότητα, και κατά συνέπεια το βομβαρδιστικό είδε μικρή δράση κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα αεροπλάνο που σχεδιάστηκε το 1939 δεν ήταν έτοιμο για πολεμική δράση μέχρι τα μέσα του 1945. Η επιτυχία του B-29 Superfortress έδωσε επίσης μικρότερη σημασία στο πρόγραμμα B-32.

Συνολικά παραγγέλθηκαν 300 B-32, αλλά μόνο 118 παραδόθηκαν στην USAAF. Συνολικά 130 ήταν πτητικά και άλλα 170 ακυρώθηκαν.

... σχετικά με το B-32 Dominator, τις προδιαγραφές, την ιστορία, την παραγωγή και τις φωτογραφίες του

Φωτογραφίες από βομβαρδιστικά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

B-17F 'Boeing Bee' - S/N 42-29782 - στο Seattle, WA

Consolidated B-24J Liberator 'Witchcraft' (S/N 44-44052) του Ιδρύματος Collings

B-25J Mitchell 'Lazy Daisy Mae' S/N 44-86891 που εκτίθεται στο Castle Air Museum στο Atwater, Καλιφόρνια

B-26 Marauder 'Charley's Jewel' S/N 40-1459 στο Μουσείο Αεροπορίας MAPS στο Akron, Οχάιο

B-29 Superfortress «Straight Flush» στο Hill Aerospace Museum στη Γιούτα (Φωτογραφία προσωπικού)